DUVAR– Karar müellifi Ahmet Taşgetiren, AK Parti’nin tahlil süreci ve akil beşerler projeleri ile geçmişte Kürtlere yaklaşımını özetlediği yazısında, gelinen noktada “HDP makûs, Kandil’in devamı, onunla bağlı herkes de terörle iş birliği halinde, Türkiye’nin düşmanı” anlayışının hâkim olduğunu söyledi. Bu lisanın Bahçeli-Perinçek yaklaşımının lisanı olduğunu tabir eden Taşgetiren, ‘AK Parti içindeki Kürtlerin bile bir hassasiyeti olduğuna ve bu yaklaşımdan rahatsız olduklarına’ dikkat çekti.
“Bu coğrafyada öncelikle Türk-Kürt kardeşliğini, sonra daha geniş bir coğrafya bütünlüğünü korumak gerektiği inancındayım” diyen Taşgetiren’in yazısının ilgili kısmı şöyle:
“Bugün temel bir ülke sıkıntısı üzerine hasbihal yapmak istiyorum. Şöyle başlayalım:
Şu anda AK Parti liderliği ile taban ortasında HDP konusunda bir kanaat birliği oluştuğu söylenebilir; ‘HDP makûs, Kandil’in devamı, onunla alakalı herkes de terörle iş birliği halinde, Türkiye’nin düşmanı.’ Bu MHP’nin de söylemi.
Çözüm süreci devrinde AK Parti liderliği, tabanı, “ikna etme” üzere bir durumla karşı karşıya olduğunu görmüştü. Biz, Akil İnsanlar’ın ‘İç Anadolu’ heyeti olarak bu noktada en çetin kuralları biz yaşamıştık. Tahlil süreci, ‘Türk – Kürt kardeşliği’ üzerine kurulmuştu. ‘Analar ağlamasın’dı. ‘Türklerle Kürtler evlilikle, ticari bağlarla, binlerce yıl İslam içinde yol almakla’ iç içe geçmişlerdi. Biz bunu anlattık. O periyotta iktidar da, MHP ve Perinçek’in partisi (o periyot Emekçi Partisi) ile boğuşuyordu. Bize de alanda en büyük reaksiyon bu iki yapıdan gelmişti.
Bugün iktidarla MHP ve Perinçek’in lisanı birebir noktada buluşmuş durumda. Farklı olan, AK Parti bile tabanını, Bahçeli -Perinçek söylemi istikametinde dönüştürmüş gözüküyor.
Mesela AK Parti cenahından sade beşerler, CHP’yi HDP ile irtibatlandırmakla kalmıyor, 6’lı masanın muhafazakâr – milliyetçi paydaşlarını bile, HDP ile örtülü iş birliği içinde olmakla suçluyorlar.
Aynı beşerler, HDP’ye yönelik her türlü açık – örtülü baskıyı, ‘düşman hukuku’ içinde mazur, hatta haklı, hatta gerekli görüyorlar.
Aynı insanlara, HDP’ye verilen 6 milyon civarında oy sorulduğunda, üstelik bu oyun çok daha geniş bir nüfusa tekabül ettiği hatırlatıldığında, bu insanların bu ülkenin vatandaşı olduğu, partiye oy vermekten vaz geçmeyen bu insanlara ‘düşman hukuku’ uygulanmasının hangi sonuçlara yol açacağı hatırlatıldığında, bunun tam da emperyalist güçlerin ülkeyi bölme planlarına su taşımak manasına geldiği tabir edildiğinde sessiz kalıyor ‘Olsun varsın’a getiriyorlar. ‘Güvenlik güçlerimiz var, herkese haddini bildiririz’ yaklaşımı hâkim. ‘Güvenlik gücünüzü Amerika’ya karşı kullanmayacaksınız, kendi ülkenizin vatandaşına karşı kullanacaksınız, bunun sonu nereye var?’ dediğinizde, bunların düşünülmemiş olduğunu görüyorsunuz. Yargının, siyasi iradenin hukuksuz halleri kabul görüyor.
Şu belirli. Kürtlerin tamamı HDP’yi ve PKK’yı desteklemiyor. Hatta HDP’nin tüm bölgeye hâkim olmasına da karşı. Bunlar ‘muhafazakâr’ diye nitelenebilecek Kürtler olabilir.
Ancak bu Kürtler’in bile bir ‘kimlik hassasiyeti’ olduğu söylenebilir. AK Parti bünyesinde siyaset yapan Kürtler dahil. Ben, bu Kürtlerin dahi, AK Parti’nin lisanının Bahçeli – Perinçek lisanına dönüşmesinden rahatsız olduğunu biliyorum.
AK Parti, Erdoğan liderliğinde Oslo’da, İmralı’da, bir ekip aracılıklarla Kandil’de hem ‘Kürt sorunu’ hem ‘terörün bitirilmesi’ üzerine müzakereler yaptı. Benim ‘Bunlarla Kürt sorunu üzerine müzakere yapmayın, Kürtlerin esasen insan hakları çerçevesinde ne hakkı varsa onu re’sen verin, bunlarla yalnızca terörün bitirilmesini, silahlı yapının dağdan indirilmesini görüşün’ diye yazdığım devirlerde, maalesef ‘Kürt sorunu pazarlığı’ da yapıldı.
İş nerede bozuldu? ‘Seni lider yaptırmayacağız’da bozuldu.
Sonra da bir yandan birilerine ‘düşman hukuku’ uygulanırken İmralı’dan bile seçim dayanağı istenecek noktaya gelindi.
İşin bir ‘ülke meselesi’ olan boyutu var. Nedir o? Bu ülkenin iç barışını korumak. Bu ülkedeki tüm farklılıkları ülke bütünlüğü ve barışı içinde kaynaştırmak. Kimseyi düşmanlaştırmamak. Hele milyonlarca insanı, bizim siyaset – iktidar değirmenimize su taşımıyorlar diye, hem de hakim otorite lisanıyla ‘farklılık bilinci’ne sürüklememek. Öteki hukuk, özel hukuk uygulayıp, insanlara ‘dışlanmışlık duygusu’ yaşatmamak.
Ben bu hassasiyeti, iktidarı kaybetme telaşına düşmüş şahıslara nasıl anlatırım, bilmiyorum.
Yazının girişinde ‘AK Parti tabanının liderliğin lisanı istikametinde bir HDP zıtlığı içine girdiğinden’ kelam ettim. Artık benim bu yazımı yadırgayanlar da çıkacaktır.
Ben diyorum ki, bana söylesinler, bu lisan, Türkiye’nin bütünlüğüne mi hizmet ediyor, ayrışmasına mı?
Haaa, denirse ki, ‘Zaten onlar bütünleşmeden yana değil ki… Devlet de döve döve onları adam etmeye çalışıyor… ‘Ben de derim ki, ‘Buna mı geldi Türkiye? Milyonlarca insan bu kadar ayrıştı mı? Bu tam da terör örgütünün ulaşmayı istediği maksat değil mi? Bu tam da Türkiye’yi sosyoloji olarak bölmek isteyenlerin gayesi değil mi?’
Ben buna gelinmediği kanaatindeyim. Bu coğrafyada öncelikle Türk – Kürt kardeşliğini, sonra daha geniş bir coğrafya bütünlüğünü korumak gerektiği inancındayım. Bu noktada çok yara alındı, biliyorum, Amerika, Rusya, bazen İngiltere, kimi vakit Yunanistan bizden daha sıcak ilgiler kurdu bu coğrafya ile biliyorum.
Farklılıkları daha da derinleştiren hallerden kaçınmak gerektiğine, bilhassa bunu kitlelere sirayet ettirmemek gerektiğine dikkat çekmek istiyorum. Zira siyasetçilerde lisan değişebilir, lakin kitlelerle kalp değişimi kolay tamir edilemez.” (KAYNAK)