İhsan Yılmaz’ın yazısı şu halde:
“Taray Apartmanı sıradan bir apartman değil halbuki. Nobel ödüllü romancımız Orhan Pamuk’a ilham veren İstanbul’un en ünlü balkonuna sahiptir her şeyden evvel. Dünyaca ünlü romancının yaşadığı ve yazdığı apartman.
Kolay mı o denli çabucak yıkmak…Sonradan anlaşılır ki tam da bu yüzden çıkmıştır yıkım kararı.
Orhan Pamuk’un avukatları başvurmuştur binanın zelzeleye dayanıklılık incelemesi yapılması için.
Kat malikleri İTÜ’den raporlar alır güçlendirme yapılarak binanın kurtarılabileceği istikametinde.
Lakin Orhan Pamuk yıkım kararında ısrar eder.
MÜZE Mİ YAPACAK?
Nişantaşı’nda ailesine ilişkin Pamuk Apartmanı’ndan çıkıp Cihangir’deki Taray Apartmanı’na taşınan Orhan Pamuk, yıllar içinde binadaki daire sayısını artırdı. Şu anda 6 dairesi olduğunu söylüyor apartman sakinleri.
Vakit içinde öbür kat maliklerine de dairelerini satın almak için teklif vermiş. Kabul edenlerden satın almış. Taray Apartmanı’nın yüzde 40’ı şu anda kendisine ilişkin.
Etrafında bu binayı ileride bir ‘Orhan Pamuk Müzesi’ne dönüştürmek istediğini söyleyenler var.
Taray Apartmanı’nın yıkım kararında Pamuk’un zelzele korkusu mu yoksa müze yapma isteği mi tesirli, vakitle göreceğiz.
‘BALKONUMUN GÖRÜNÜMÜ BENİ İÇE BAKMAYA VE SÜKÛNETE DAVET EDİYOR’
Orhan Pamuk, Taray Apartmanı’ndaki dairesinin balkonundan çektiği fotoğraflardan oluşan bir sergiyi 2019 yılında Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık’ta sergilemişti. Aralık 2012 ve Nisan 2013 ortasında çektiği 8 bin 500’i aşkın fotoğraf ortasından seçilen 600 fotoğrafın yer aldığı sergiyi Almanya Gottingen’deki fotoğraf kitapları yayıncısı ve standın küratörü Gerhard Steidl tarafından albüm olarak da yayımlanmıştı.
Kitaplarını yazarken yaşadığı zorlukları fotoğraf çekerek aştığını anlatan Pamuk, “Bu görünümde benim ruhsal durumumu yansıtan ve tanımı sıkıntı derin hislerimi gözler önüne seren bir şeyler var. Balkonumun görüntüsü beni sükûnete ve içe bakmaya, somut sıkıntıları bırakıp daha entelektüel uğraşlara eğilmeye davet ediyordu” demişti.
Standın tanıtım metninde Pamuk’un fotoğrafla bağlantısı şöyle anlatılıyordu:
“Bu çalışma, kentin, Boğaz’ın, Haliç’in, Marmara Denizi’nin, Adalar’ın, dağların, gemilerin, kuşların sonsuz bir ışık ve ortam tesiriyle çerçevelendiği ağır bir panoramik görünüm oluşturuyor. Fotoğrafçılık tutkusunu birinci olarak gözlerinin önünde akıp giden hoşluğu koruma etme, ikinci olarak da gördüğü her şeyi kaydetme merakı olarak tasvir eden müellif, ikinci maksadını tutturmanın imkânsızlığını kısa müddette görmüş. Fotoğraflarda kentin ve suyun daima değişen sınırları, doğunun cazibesiyle kaynaşan sanayi kentine mahsus çizgiler, kırmızı, turuncu, parlak leylak rengi, mavi ve grinin her tonuyla aydınlanıyor.”
“UPPER CİHANGİR” BUNU KONUŞUYOR: ÖDÜLLÜ MUHARRİRİN APARTMAN SEVDASI
Orhan Pamuk’un yaşadığı ve kitaplarına ilham olan meskenin öyküsünü Habertürk müellifi Oray Eğin de kaleme aldı.
Oray Eğin’in yazısında ilgili kısımlar şu formda:
Susam Sokak’taki meşhur apartmanın yıkılması olağan koşullarda hiç kimseyi ilgilendirmez. Lakin apartmanın sakinlerinden biri Türkiye’nin en ünlü müellifi. Yalnızca apartmanın sakini değil, farklı katlarda altı dairesi var. Buralarda vakit zaman davetler veriyor. Yüzbinlerce basılan kitapların teliflerinin nereye gittiğini anlıyoruz.
Vaktinde bana “Bir muharririn apartman sahibi olması gerekmez, ancak apartman sahibi olmak bir romancının hayatını kolaylaştırır,” demişti Nişantaşı’ndaki aile apartmanı sayesinde hiç çalışmak zorunda kalmadığını sorduğumda. Virginia Woolf bir bayanın roman yazabilmesi için parasının ve kendine ilişkin bir odasının olması gerektiğini yazmıştı. Türk romancısı erkek için bir apartman yetmiyor; New York’ta iki, Cihangir’de altı daire de yetmiyor.
Çok Ünlü Müellif ısrarcı, binanın illa yıkılmasını istiyor. Görevlendirdiği hukuk ofisi “Yazar Beyefendi güçlendirme istemiyor, öteki daireleri de almak istediğinde yalnızca ünlü diye fahiş fiyat çekmiştiniz,” diyor. “Şimdi binayı yıkıyoruz; artık ister arsa hissesini satarsınız, ister otopark yaparsınız.”
Çok Ünlü Yazar’ın kederi binayı yıkıp yerine “müze” yapmakmış. Hiçbir şeyin sergilenmediği bomboş bir müze vardı Çukurcuma’da zati. Bu binada da umarım eskizlerini, fotoğraf çalışmalarını falan sergilemeye kalkmaz.
Çok Berbat Müellif ise bu müze fikrinin de peşini bırakmayıp bir hukuk profesörüne mevzuyu danışıyor. “Yasalar hayır diyor,” aldığı cevap. “Meskûn konut yıkılıp öteki bir fonksiyon yüklenmesi yasak.” Apartmanın yıkılmasını isteyen Çok Ünlü Muharrir da bunu biliyor elbette, lakin “Hele bir binayı yıkalım, nasıl olsa gerisini belediyeye hallederim,” diye düşünüyor-muş. Son vakitlerde kendi okurlarını bile şaşkına çeviren tiplerle kurduğu dostlukların altında kolay bir müteahhitlik hesabı yatıyormuş demek ki.”
Odatv.com