Beşiktaş’ın bu dönem gösterdiği performansla öne çıkan isimlerinden olan Salih Uçan, A Ulusal Kadro’nun Lüksemburg ve Faroe Adaları ile oynadığı maçlar için açıklanan aday takımda yer almadı. Toplumsal medyada da reaksiyon çeken kararla ilgili Salih Uçan birinci defa konuştu. VOLE YouTube kanalında yayınlanan Baş Başa programına konuk olan Uçan, süreçte yaşananları ve fikirlerini aktardı.
Programda Salih’in hususla ilgili açıklamaları şöyle:
“CİDDİ BİR SAYGISIZLIKTIR”
“Ben ulusal kadro ortamını çok düzgün bilen biriyim. U 15’ten A Ulusal Takım’a kadar 70-80 kez ulusal oldum. Ulusal ekiple dünya kupası oynadım. Avrupa Şampiyonası oynadım. Kaptanlık yaptım. Birçok tertipte da bulundum. Ödüllerim de var. Bu kampta, kendi ferdî görüşüm ve net kararım yüzde yüz bir saygısızlık yapıldı. Şu süreci anlatayım. Ulusal gruba gitmeyeceğimi biliyordum. Sebebini söyleyeyim. Ulusal grup kamplarından evvel zımnî bir aday takım açıklanır, bunda da pasaport süreçleri için aranırsınız ya da hekim arar. Alanyaspor dönemimde de Şenol hoca beni ulusal ekibe çağırmıyordu. Lakin her vakit ben aday takımın içindeydim. Zira beni iletişimciler arıyorlardı, ‘Salih pasaportlarını hazırla, çağırılabilirsin’ diye. Bu sefer bu türlü bir şey olmadı. Takım açıklandı, ben yoktum. Daha sonra bir oyuncu sakatlandı, 2 oyuncu alındı ve medyada yorumcular ‘Salih tekrar alınmadı’ dedi. Ben aslında bütün orta saha sakatlansa da yeniden gidemeyecektim. Bu aday takımın neredeyse 40 kişinin bile ortasında olmamak bana yapılmış önemli bir saygısızlıktır. Bunu asla kabul etmiyorum. Bana hürmet göstermeyenlere karşı da hürmet duyamayacağım. Bu nettir benim için”
“DÜŞÜNDÜKÇE SİNİRLENİYORUM”
“Beni en çok üzen olay, ulusal ekibe gitmemem bir karardır. Ben de her hafta maç oynuyorum, Beşiktaş üzere bir toplulukta oynuyorum. 40 kişinin ortasında olamayacak kadar bir durumum da yoktu. Bu saygısızlığı kabul edemem açıkçası. Düşündükçe sinirleniyorum, ‘Şu yüzden almamıştır’ demek bile istemedim kendime. Keşke Salih Özcan sakatlanmasaydı, ‘tekrar çağrılmadı’ diye haber oldu. O sürecin uzaması da üzdü biraz. Sonuçta ailemiz dostlarımız, sokakta görenler de nasıl çağrılmazsın diyordu. Keder artıyor, alışılmış ki biz de bekledik.”