Hürriyet muharriri Murat Fevzi Tanırlı, Volkan Bayarslan’ın futbolculuktan hakemliğe olan öyküsünü yazdı. İşte Volkan Bayarslan’ın futbolculuktan hakemliğe geçiş öyküsü:
Erzurumspor’un minik kadrosunda başlayan futbol sevdası… 13 yaşından 17’sine kadar Doğu Anadolu bölge karmalarına seçilmeyi başaran yetenek… Ve üniversite imtihanı vakitleri… Karadeniz Teknik Üniversitesi Jeofizik Mühendisliği’nde okurken, bir yandan Trabzon’un Esiroğlu Kulübü’nün forvet çizgisinde forma giymesi… Derken, futbol aşkı ile eğitim hayatının çatıştığı yıllar… Ağrıspor’un teklifine hayır diyemeyip, 3. sınıfta kaydını dondurup topun peşine koşan bir adam. Ve hayalleri yıkan sakatlık! Yan bağlarının kopması nedeniyle futbola verilen mola ve dönüp üniversiteyi tamamlaması.
SADIK DEDA’DAN GELEN SÜRPRİZ ÖNERİ
Futbola veda etmenin ıstırabı sürerken, bir sohbet ortamında Sadık Deda’dan gelen “Volkan, bu fizikle ve futbol bilgisiyle hakem olmayı düşünmez misin?” önerisi.. O hoş çim kokusundan uzaklaşmama ismine hayatın tesadüf sever yanı… Hakemlik kurslarına katılır ve futbol sevdası öteki bir kulvarda yol verir. Okul bittikten sonra soluğu İstanbul’da mimar olan ablasının yanında alır ve birlikte çalışmaya başlar. Birebir vakitte hakemlik mesleğinin de düğmesine 1999-2000 döneminde basar.
MESLEĞİNE İNANILMAZ İHTİMAM GÖSTERİR, ÇOK TİTİZDİR
İstanbul’da hakemlik yapan bizlerin ‘Amatörün Camp Nou’su diye nitelendirdikleri statlar vardır: Namık Sevik ve Selimiye. Bir gün, Namık Sevik’te bir maçı tamamladım ve soyunma odasına girdim. Karşımda duran genç hakem “Hocam tebrikler, İstanbul’da yeni başladım, ben Volkan Bayarslan” diyordu. 4 farklı renkteki hakem formasını ütüsü bozulmayacak biçimde odanın farklı yerlerine özel askılarıyla sıralamış olması dikkatimden kaçmamıştı. Bırakın amatörü, bu ihtimamı profesyonel liglerde gösteren 3 hakem sıkıntı bulurdunuz.
HAYATINI FUTBOLA ADADI
Ve 2002’de Kırklarelispor-İzmitspor maçında yardımcı hakemlik vazifesiyle başlayan profesyonel ligler macerası. Kendisiyle yakından tanışma fırsatı bulduğum tarih ise 29 Eylül 2002’deki PAF maçı… Bugünlerdeki üzere 3-4 senede Üstün Lig’e bir çırpıda yükseltilenler üzere değil; 3. Lig, 2. Lig ve TFF 1. Lig’de geçen tam 10 yılın akabinde 30 Ekim 2011’de, ligin 9. haftasındaki Bursaspor-Manisaspor maçıyla Harika Lig’e merhaba! Sonrası mı? Türk hakemliğinin yıllarca nasıl plansız programsız, “gündelik” yönetildiğine dair hoş bir bildiri. 1978 yılında Erzurum’da doğan ve hayatını futbola adayan 44 yaşındaki Bayarslan’ın 2011’de başlayan Üstün Lig maç dağılımları aşağıda:
DERBİ HAKEMİNİN ÖZELLİKLERİ
Profesyonel liglerde 574 maçta hakem, yardımcı hakem, 4. hakem, VAR ve ek yardımcı hakem olarak vazife aldı.
FAUL STANDARDI YÜKSEK
Futbolun içinden gelen bir hakem olarak, faul standardı ve isabet oranı yüksek. Kolay faul almak için hakemi aldatmaya çalışan oyunculara pek prestij etmiyor.
AVANTAJDA ÇOK BAŞARILI
Bu dönem yönettiği 4 maçta dikkat çeken özelliği avantaj uygulamaları oldu (Beşiktaş-Sivasspor maçı 2.gol, hoş avantaj uygulaması sayesinde).
TOPU OYUNDA TUTMAK İSTER
Topu oyunda tutma dileği yüksek. Çabucak düdük çalma sevdasında olmaması olumlu.
SARI KARTLARDA ACIMAZ
Sarı kartlık ihlalde bulunan oyunculara, maçın başı ya da sonu fark etmeden kartını kullanması, geçiştirme uğraşında olmaması değerli (Kasımpaşa-Galatasaray, dakika 5 Eysseric sarı kart).
SAKİN VE OTORİTER
Gerek kart kullanımı, gerek oyunculara yanlışsız vakitte ikazları sayesinde otoritesini hissettiriyor. Sakin yapısı ve hem saha içi hem saha dışı yeterli bağlantı kurması idaresine katkı sağlıyor.
İlk hafta yönettiği Giresun-Adana Demir maçı dışında faul ve kart ortalaması çok güzel.