Nur Kaplan
ANKARA – Okulların kapanmasıyla üç ay tatile giren öğrencilerin toplumsal maharet kazanabilecekleri eğitim atölyeleri, kurslar ve sportif faaliyetler, ruhsal ve bilişsel gelişim için değer taşıyor. Uzmanlar, çocukların özgüven kazanmaları, kendilerini söz edebilmeleri, toplumsal olaylara hassaslık kazanmaları açısından çeşitli aktivitelerde yer almaları gerektiğini söylüyor.
Pandemiyle birlikte konuta kapanmalarla başlayan süreç, ekonomik krizin de tesiriyle çocukların dört duvar ortasında sıkışmasına yol açtı. Ankara’da çocuklar için drama, dans, fotoğraf ve müzik alanlarında çalışan kurs yerlerinin yarıdan fazlasının kayıtları boş durumda. Veli-Der Lideri Ömer Yılmaz’a nazaran iki yıldır konuta hapsolan çocuklar için ailelerin bu yazı bir fırsat olarak değerlendirmesi gerekiyor.
‘EKONOMİ İNSANLARI SARSIYOR’
Evrensel Sahne Sanat Dans Okulu’nun kurucusu Mesut Sonat, çocuklar için bale, çağdaş ve hip-hop danslarını aylık 250-350 lira ortası değişen fiyatlarla veriyor. Pandemi devrinde 1,5 yıl dans okulunu kapalı kaldığını söyleyen Sonat, bu sene talep olmasını beklediğini lakin ekonomik kriz hasebiyle insanların kurslardan ayrıldığını söyledi.
Sonat, durumu şöyle özetledi: “Ekonomi insanları ziyadesiyle sarsıyor. Hal bu türlü olunca bizim dalımız lükse girmeye başladı. İnsanların birinci kestikleri yer lüksleri oluyor. Biz kurslardan ayrılmak isteyen çocukların aileleriyle görüşüyoruz ‘çocuğumuzun eğitim almasını istiyoruz lakin maddi durumlardan kaynaklı ayrılmak zorundayız’ karşılığıyla karşılaşıyoruz. Gelişmekte olan çocukların bu üslup aktivitelere yönelmeleri çok kıymetli. Bu eğitimler çocukların hayata diğer pencereden bakmalarını, bedenlerini tanımalarını ve gelişimini sağlar, duruşları değişir. Okulda dersi dinlerken algıları öbür çocuklara nazaran daha açıktır. Bunları yapamayan çocukların öğrenme kabiliyetleri daha zayıf olur. Bu da eğitim sistemini tesirler, gelecekte vasıfsız beşerler ortaya çıkar.”
ON BEŞ ÖĞRENCİDEN İKİYE, ON BİR AYDAN İKİ AYA DÜŞÜŞ…
Sanatçı ve Fotoğraf Öğretmeni Işık Çuhacıoğlu ise pandemiden evvel on beş öğrenci ile çalışırken salgının tesiri ve ekonomik kriz münasebetiyle şu an iki öğrencisinin olduğunu söyledi. Çeşitli kurumlarda öğrenci başına aylık 180 lira karşılığında eğitim verdiğini belirten Çuhacıoğlu, şunları anlattı:
“Sanatsal üretimde uzun süreç gerekir ve bol tekrar yapılmalıdır. Kimi öğrenciler okul için eğitim almak zorunda. Aileler mecburen bir yerlerden kısarak kurslara gönderiyor ancak evvelden on bir ay göndermesi zorunluyken artık iki ay ile sınırlıyor. ‘Kazanırsa kazansın’ der üzere. Bazen öğrenciler hastalanıyor gelemiyor, ödemelerimiz düşüyor. Bir yerde çalıştığımızda oranın kira, elektrik, doğalgaz, su üzere muhtaçlıklarını karşılıyoruz, öğrenci gelmeyince de daima olarak iniş-çıkış yaşıyoruz. Dünyanın her yerinden enflasyon var lakin buradaki üzere değil. Az kazanıp çok harcamak zorunda kalıyoruz.”
‘ON ALTI ÖĞRENCİYKEN ARTIK BİR KAYIT BİLE YOK’
Sanat Üretim Topluluğu’nda Drama ve Tiyatro Eğitimi veren Tamer Yılmaz da pandemiyle kıyasladığında kursiyer sayısında yüzde 60 azalma olduğunu, kurs fiyatlarının öbür sanat merkezlerine nazaran düşük olmasına rağmen geçen yaz on altı çocukla drama çalışırken bu yaz bir kayıt bile alamadıklarını söyledi. Yılmaz, şunları söz etti:
“Bize gelen çocuklar orta sınıf yahut travma yaşayan, dezavantajlı ailelerin çocukları. Bu çocukların kendilerini tabir edebilmelerini, özgüven kazanmalarını, empati kurabilmelerini, öğrenme ve toplumsallaşma kazanmalarını sağlamak çok kıymetli. Kriz, bu kazanımlara muhtaç ailelerin çocuklarını etkiliyor, gelemiyorlar. Bizim de kiramız yüksek yeniden de fiyatlarımız fazla değil. Kira yükselince stopaj vergimizde yükseldi, faturalar da malum. Pandemide bu kadar zorlanmıyorduk şu anki ekonomik krizde daha çok zorlanıyoruz.”
‘GEÇİMİNİ DÜŞÜNMEK ZORUNDA KALAN İNSAN ENSTRÜMANA NASIL ODAKLANSIN?’
Ankaralıların enstrüman almak için uğrak noktalarından olan Hatay Sokak’ta müzik aletleri satan Efekan ise eskisi üzere sokağın hareketli olmadığını söyledi. “Gitar kursu fiyatı 400 lira, o parayı nasıl vereceğim diye düşünüp pazarlık yapıyor. Bunu düşünmek zorunda kalan insan nasıl enstrümana odaklansın?” diye soran Efekan, insanların ömür çabası içinde olduklarını, lüks olarak gördükleri aktivitelere bu yüzden odaklanamadıklarını anlattı ve ekledi:
“En makus diyebileceğimiz bir enstrüman şu an 450-500 liradan başlıyor. Dükkândaki bütün eserler dolar endeksli, döviz, kur ne ise direkt o fiyat üzerinden hesaplıyoruz. Örneğin bir enstrümanı 50 dolara aldıysak şu anki kur 17.80 ise onunla çarpıyoruz. Beşerler enstrümanı alıyor lakin kursa bütçe ayıramıyor. Ülkenin gidişatı yüzünden de beşerler kendileri için keyifli işler yapamıyorlar. Daima bir çaba, bunu da atlatacağız diyerek bugünlere geldik. Gençleri saran ümitsizlik onların da bir şeyler yapma hevesini kırıyor.”
‘YOKSULLUK ÇOCUĞUN İÇİNDEKİ CEVHERİN ORTAYA ÇIKMASINI ENGELLİYOR’
Öğrenci Veli Derneği (Veli-Der) Genel Lideri Ömer Yılmaz, ailelerin gelirlerinin azalmasıyla lüks olarak gördükleri aktivitelerden kısmak zorunda kaldıklarını söz etti.
Çocukların bedensel ve zihinsel gelişimi için çeşitli kursların kıymetli olduğunu söyleyen Yılmaz, dar gelirli velilere çocuklarını fiyatsız yaz kurslarına gönderme davetinde bulundu. Yılmaz, şu değerlendirmede bulundu.
“Derinleşen yoksulluk insanların hareket edebilmesini, toplumsal hayatın içine girebilmesini, çocukların eğitimi için para harcayabilmesini etkiledi. Çocuğun içinde cevher varsa bile yoksulluk yüzünden ortaya çıkamıyor. Çocuk gün boyunca atıl bir halde konutta, ekrana bağımlı yaşamak zorunda kalıyor. Pandemi münasebetiyle çocuklar zati uzun vakittir konuttaydı, bu yaz sürecinde de artık rahatlamaları gerek. Veliler kesinlikle bu devir onlarla ilgilenmeli, dışarı çıkarmalılar. Biz belediyelerden çocuklar için fiyatsız yaz kursları talebinde bulunduk, kayıtlar başladı. Çocukların bu usul aktiviteler yaptıkları yerlere yollanması elzem.”