Emin Çölaşan’ın yazısının ilgili kısmı şöyle:
“Sevgili okurlarım bu ülkede tam 20 yıldan bu yana süregelen bir tek parti iktidarı var.
Bugüne kadar her fırsatta eleştirdikleri ve kendilerince alay ettikleri bir öteki tek parti iktidarı vardı ya…
Süre olarak ona yaklaştılar!
O iktidar 1923-1950 arasında 27 yıl görevde kalmıştı.
Türkiye o zamanda sahiden büyük badireler atlatmış, sıkıntı durumlar yaşamıştı. 1929′da başlayan dünya ekonomik krizi, çabucak akabinde, kısa mühlet sonra patlayan İkinci Dünya Savaşı…
Ülkemizin bilhassa insan kaynaklarını savaşlarda yitirmiştik lakin bir yandan da endüstrileşme atağımızı sürdürüyor, yurdu demir ağlarla örüyorduk…
Dünya iktisadı açmazlara girmiş, ismine Hitler denilen adam adeta çıldırmış ve ordusu Trakya’da sonlarımıza dayanmıştı.
Bütün pürüzleri zorla olsa aştık.
★★★
Ancak o günkü tek parti devri bugünküne benzemiyordu…
O vakit ardımızda Arap pirleri, Suudi Arabistan, Katar vesaire üzere hırsızlar ülkeleri yoktu.
Yolsuzluk yapmak, ihaleleri yandaş müteahhitler ortasında paylaştırmak üzere kavramlar yoktu.
Devletin ve milletin parası kutsaldı.
Size küçücük bir örnek vereyim.
Atatürk’ün en yakın silah arkadaşlarından Ali Çetinkaya Bayındırlık Bakanı…
Bir demiryolu köprüsünün imali tamamlanıyor. Birinci tren geçecek.
Çetinkaya inşaatı biten köprünün mühendis ve müteahhitlerine talimat veriyor:
“İlk tren geçerken topluca köprünün altında duracaksınız!”
Eğer materyalden çalınmışsa, şayet üretim yanlışları falan varsa köprü çökecek ve hepsi altında kalıp can verecek…
Sıkıysa yolsuzluk yap, sıkıysa gereçten çal!
Dedim ya, devletin ve milletin parası onların gözünde kutsaldı.
Onlar İstiklal Uğraşından çıkmış, kaç badireler atlatmış kadrolardı…
Bugünkü tek parti periyodunun daima nutuk atıp pembe hayaller dağıtan yalancı pehlivanlarına pek benzemezlerdi!”
