Türkiye doğal ballarıyla ünlü bir ülkeydi. Lakin devletin de teşvikiyle bugün arıcıların neredeyse hepsi şeker ve glikoz kullanıyorlar. Türkiye’deki şekerin yüzde 20’sini arıcılar alıyor. Aydınlık gazetesi bugünkü manşetinde arıcıları dolandırıldığını haber yaparken, şeker tehlikesine ise dikkat çekmedi.
Uzmanlar arıcıları doğal bal üretimine teşvik etmek gerektiğini söyledi.
Gerçek bal ile şekerli balının ayrımı ise çok kolay. Bursalı bal üreticisi Kazım Dursun bunu şöyle anlattı:
Sahte ve gerçek balı ayırt etmenin bir yolu onu yakmaya çalışmaktır. Bal şayet yanmıyorsa gerçek baldır. İçinde glikoz şurubu bulunan bal çabucak alev alır ve yanmaya başlar
Gerçek balı anlamanın yolu balın akışkanlığıdır. Kavanozdan alınan balı aşağı yanlışsız akıttığınızda bal daima akar. Bal kesik kesik akıyorsa o bal uydurma baldır.
Gerçek bal donmaya meyillidir. Gerçek bal 2 ayda donar. Halk ortasında bilinenin bilakis şekerlenmeyen bal gerçek bal değildir. Şekerlenen balın eski halini alabilmesi için güneşe çıkarılmasıyla ya da kabıyla birlikte sıcak suya koyulması kâfi olacaktır.
Bir balın gerçek bal olduğunu anlamak için balı ince bir katman halinde tırnağınıza sürün ve keçeli kalemle yazın. Şayet yazıyorsa gerçek baldır.
Gerçek bal geniz yakar. Balın tadı biraz keskin ve acıdır. Bunun için gerçek bal şayet sahiden gerçek bir bal ise genizleri yakan bir tadının olması gerekir.
Hakiki balın rengi koyu kokusu hafiftir. Doğal balda renk yoğunluğu düzmece ballara nazaran biraz daha fazladır. Gerçek balın rengi koyu olduğu üzere kokusu da koyu yani ağır değildir.
Balı kaşıkla alıp yere döktüğünde uydurma bal uzayıp resmen örümcek ağı üzere havada uçar.