Nur Kaplan
ANKARA – Birleşmiş Milletler’in teklifiyle her yıl tüm dünyada uyuşturucunun zararlarına ve sebep olduğu tahribata dikkat çekmek için 26 Haziran ‘Uluslararası Uyuşturucu Kullanımı ve Kaçakçılığı ile Gayret Günü’ olarak anılıyor.
Birleşmiş Milletler Uyuşturucu ve Hata Ofisi tarafından yayımlanan son rapora nazaran, dünya genelinde en az 275 milyon kişi uyuşturucu kullanıyor. Yaklaşık 36 milyon kişi uyuşturucu bağımlılığı nedeniyle tedavi görüyor. Rapora nazaran, 2020’deki 275 milyon uyuşturucu kullanan sayısı 2010’daki sayıya kıyasla yüzde 22 oranında arttı.
Uzun müddettir uyuşturucu ve unsur bağımlılığıyla gayret eden Pak Toplum Derneği Genel Lideri Bilal Ay’a nazaran, Türkiye’de uyuşturucuyla gayret için uygulanan tedavi metotları kâfi değil. Uyuşturucuyu bir defa kullanan insanın bir daha başlamasının çok yüksek olduğuna dikkat çeken Ay, sivil toplum kuruluşlarına, devletin yetkili organlarına ve topluma uyuşturucuyla uğraşta “çok iş” düştüğünü söyledi.
‘OKUL, AİLE VE SOKAK ORTASINDAKİ BAĞLARIN KUVVETLENDİRİLMESİ GEREKİYOR’
Toplumun kültürel bedellerinden uzaklaşmasının pek çok sorunu beraberinde getirdiğini söyleyen Bilal Ay, bağımlılığın “sarmal bir şekilde” gerçekleştiğini tabir etti. Çocukların 0-3 yaş aralığında beyin gelişiminin başladığını, televizyon, tablet, bilgisayar üzere teknolojik aletlerden uzaklaştırılarak doğal reflekslerle buluşması gerektiğini söyleyen Ay, ailelerin çocuklarıyla ilgilenmeleriyle işe başlamaları gerektiğini belirtti ve şöyle devam etti:
“Çocuklarımızı artık biz değil, toplumsal medya, televizyon dizileri, Youtuberlar büyütüyor. Hasebiyle farklı fraksiyonlardan besleniyorlar. Bugün çocukların uyuşturucuya ulaşması çok daha kolay. Uyuşturucuyla uğraşta birinci adım önleyici önlemler üzerine çalışılması lazım, bu da ailenin çocuğuyla hemhal olmasıyla başlayacak. Başka adım ise okul, aile ve sokak ortasındaki bağların kuvvetlendirilmesi gerekiyor. Basına da iş düşüyor. Sorunu gündemi taşıyorlar fakat orada kullanılan lisan yanlışsız olmadığında reklamı yapılabiliyor. Hiç bu işe bulaşmamış olanların ilgisini çekebilir. Terimsel rehberler hazırlanabilir.”
‘ÜLKEMİZDE UYGULANAN TEDAVİ METOTLARI ÇOCUKLARI İYİLEŞTİRMİYOR’
Ailelerin uyuşturucuya bulaşmış çocukları için çeşitli eğitimlerle bilgilendirilmesi, onlara nasıl davranmaları gerektiği konusunda bağlantısı güçlendirecek adımlar atılması gerektiğini söz eden Ay, sivil toplum kuruluşlarına, devletin yetkili organlarına, mülkiye amirlerine ve topluma uyuşturucuyla çabada çok iş düştüğünü söyledi ve ekledi:
“Ailenin çocuğuna nasıl davranacağını öğrenmesinin akabinde gelen adım tedavi sorunu. Tedavi olduğu söylenen çocukların kurtulma oranı çok düşük. Ülkemizde uygulanan tedavi metotları çocukları güzelleştirmiyor. Başarılı olmayan metotlarda ısrar etmenin manası yok. Önleyici önlemler değerli, geriden gelenler tuzağa düşmesinler. Lakin tuzağa düşenler elini uzatıp ‘beni kurtarın’ dediğinde onları kurtaracak yeni metotlar lazım.”
‘UYUŞTURUCU TACİRLERİNİN ISLAH EDİLMESİ LAZIM’
Uyuşturucu kullanan bir insanın bir daha başlamasının çok yüksek olduğunu söyleyen Ay, Türkiye’nin her bölgesinde rehabilitasyon merkezleri kurulması gerektiğini söz etti. Ayrıyeten, uyuşturucu ve uyuşturucuya bağlı cürümlerden cezaevine girenlerin cezalarının bir kısmını tedavi olarak çekebilecekleri rehabilite merkezleri oluşturulması için ilgili kurumlara teklifler sunduklarını söz etti. Ay, “Japonya’da ‘Tıbbi Hapishane’ ismi altında bir sistem var. Uyuşturucu tacirlerinin ıslah edilmesi lazım. Cezalarını yatıp çıktıktan sonra tekrar birebir tehlikeyle çocuklara ziyan verebilirler” dedi.
‘KİMSE UYUŞTURUCU BAĞIMLISI OLARAK DOĞMAZ’
İstihdam, mesleksel kurslar, sanatsal ve sportif faaliyetlerle uyuşturucuya bulaşmış insanlara yeni imkânlar yaratılması gerektiğini söyleyen Ay, uyuşturucuyla çabanın yalnızca 26 Haziran’da olmaması gerektiğini yılın her gününe yayılması gerektiğini söz etti.
Ay, şu ihtarlarda bulundu: “Kişinin toplumsal statüsü, inancı ya da yaşadığı bölge onu uyuşturucudan uzak tutmaz. Seküler kesitten de, dindar bölümden de bağımlıları görüyoruz. Evvela kişiyi uyuşturucuya götüren sebepleri gerçek tespit etmek gerekir. Kimse uyuşturucu bağımlısı olarak doğmaz. Uyuşturucuyu spesifik olarak değil, bağımlılık olarak pahalandırmak lazım. Her yıl 26 Haziran’da bir kesim çıkar muvaffakiyet kıssaları, başkaları mağduriyetleri anlatır. Ancak çocuklar bu meseleleri yaşamaya devam ediyor. Bağımlılıkla ilgili bir paradigma değişikliğine gereksinim var. İktidarıyla, muhalefetiyle, hocasıyla, öğretmeniyle… Herkes ‘ben ne yapabilirim’ diye elini taşın altına koymalı.”