Sözcü Gazetesi muharriri Soner Yalçın‘ın dünkü köşe yazısı çok konuşuldu. “Alyans kampanyası” başlıklı yazının “Kimileri istiyor ki; iktidar gitsin de isterse devlet çöksün İktisat programı başarısız olan her hükümet gidicidir Zati iktidarlar gelip geçicidir, kalıcı olan millettir Bir devleti kurmak için bin sene ister, yıkmak için bir saat kâfi Erdoğan gitsin diye devleti çökertmeyin” kısmı toplumsal medyanın gündemine oturdu.
Konuyla ilgili binlerce yorum ve tweet atıldı.
KİM NE DEDİ
Soner Yalçın’ın yazısına gelen olumlu ve olumsuz yansılardan kimileri şöyle:
Gazeteci Fatih Portakal: Bir kesim güzeline gitmeyince çabucak yargılamış Soner Yalçın’ı. Bir paragrafa değil, yazının bütününe bakmak gerekiyor. Tespitleri yerinde ve uyarıyor: ülke çökerse hepimiz altında kalırız.
Yazar-sanatçı Güvenç Dağüstün: Soner Yalçın’ın yazısından nasıl “Erdoğan’a destek” çıkarılıyor yahu? Ben öbür yazı mı okuyorum? Adam “Erdoğan zati bitti” diyor.
TV programcısı-Yazar Latif Şimşek: Soner Yalçın diyor ki; “Erdoğan gitsin diye, PKK ile, FETÖ ile CIA ile işbirliği yapmayın! Erdoğan gitsin diye, Ege’yi, Akdeniz’i satmayın!” Yok mu o mahallede, Soner’den öbür vicdan sahibi kalem erbabı?
Gazeteci Ayşenur Arslan: Çok affedersin sevgili Soner, senin üzere düşünen gazeteciler vs. akademisyenler her kimseniz bu ne demek? İktisat berbatsa, makûs diyeceksiniz. Enflasyon bilmem kaçsa söyleyeceksiniz. Erdoğan çökünce, niçin devlet çöksün?
DEVA Partisi Genel Lider Yardımcısı Mehmet Emin Ekmen: O bazılar kim bilmiyorum. Çoğunluk da diyor ki, bu iktidar gitsin ki devlet çökmesin. Ülke resmi bir iflasın eşiğinde.
Siyaset Bilimci Özgün Emre Koç: Erdoğan devletin çöküşünün en önemli nedeni esasen. O olmadan daha fazla çökemez. Ancak burada öteki bir problem var: Erdoğan giderek zayıflarken belirli bir cenahtan tekrar verilmeye başlanan bu takviyenin motivasyonu. Zayıflayan, kendisini destekleyenlere borçlanır.
Gazeteci Sedef Kabaş: Soner Yalçın, “Erdoğan gitsin diye devleti çökertmeyin” demiş. Tam zıddı yaşanmıyor mu? Kâfi ki, Erdoğan kalsın diye devleti çökertmiyorlar mı? Kurumların içini liyakatsiz şahıslarla dolduran, fonksiyonsuz bırakan, satan, kapatan kim?
FETÖ’CÜLER MAKSAT ALDI
Soner Yalçın’ın yazısına FETÖ’cüler de reaksiyon gösterdi. “Fuatavni” hesabının kurucusu firari FETÖ’cü Said Sefa, Soner Yalçın’a hakaret ederek “Abdülkadir Selvi yazmış, Soner Yalçın kendi Twitter hesabından paylaşmış (gibi). “Erdoğan gitsin, isterse devlet yıkılsın” diyen tek bir muhalif yok” sözlerini kullandı.
Diğer bir firari FETÖ’cü Cevheri İtimat ise “Sözcü nadide müellifleri Soner Yalçın’ın en nadide cümleleriyle yapıyor servisi” diye yazdı.
SONER YALÇIN’IN YAZISI
Soner Yalçın’ın Alyans kampanyası başlıklı yazısı şöyle:
Yıl, 1960. Ağustos ayı…
Yer, Moskova…
Gazeteciler Ömer Sami Coşar ve Orhan Karaveli ile edebiyat tarihçisi akademisyen Fahir İz gibi isimler Türk edebiyatı kongresi için bu şehirdeydi…
Sürgündeki Nazım Hikmet hastaydı. Yeniden de Türkiye’den gelen misafirleri görmek için şiir dinletisine gitti. Bir şiirini -dünyanın dört yanında olduğu gibi- tekrar Türkçe okudu…
Türk konuklarıyla sohbetlerinde Nazım Hikmet’in dikkatini konukların parmakları çekti! Hiçbirinin parmağında alyans olmadığını görünce, “Hayrola artık Türkiyem’de alyans takılmıyor mu?” diye sordu.
Anlattılar:
-“27 Mayıs askeri müdahalesinden sonra 8 Haziran 1960’da ‘Hazine’ye yardım, paranın değerini arttırma‘ için İstanbul 1. Zırhlı Tugay mensupları ve eşleri Alyans Bağış Kampanyası başlattı. Vatandaşlar devlet bütçesine katkı için yardım seferberliğine katıldı. Biz de alyansımızı bağışladık…”
Nazım Hikmet, geçen yıl Vera Tulyakova ile evlenmişti. Parmağındaki alyansı çıkarıp Fahir İz’e uzattı.
Fahir İz, gümrükten geçerken alyanssız geçtiklerini, dönerken bir alyansla dönemeyeceklerini söyledi…
Bunu neden yazdığıma geleceğim; evvel birtakım bilgiler vermeliyim:
DÜNÜ BİLMEK
Kaime, birinci Osmanlı banknotu/ kağıt parası.
Osmanlı, 1840 yılında Kaime’nin çıkarılmasıyla da başına “bela” aldı; bugün yaşadıklarımızın aynını dün yaşadı! En başta verilen faiz hep tartışma konusu oldu. Enflasyon-pahalılık üzere Kaime’nin sebep olduğu ayrıntılara girmeyeyim…
Faiz yükünden kurtulmak için Kaime’nin ortadan kaldırılması gündeme getirildi. Sultan Abdülmecit kurmaylarını mabeyne çağırdı. Sadrazam, Şeyhülislam, nazırlar zarurî yardım/ iane-i umumiyye çıkarılmasına karar verdi.
İanenin toplanmasına birinci olarak İstanbul’daki memurlardan başlandı. İaneler peyderpey Hazine’ye geldikçe Kaime piyasada çekilip yakıldı. Bu süreç 1862 yılına kadar sürdü. Yani: Devletin yanlış iktisat programının ziyanı çalışanlara ödettirildi. Bitmedi.
Sultan Abdülaziz‘e darbe yapıldı. Beşinci Murat aklını kaybetti. İkinci Abdülhamit iktidara geldi. Ve Osmanlı, ağır ekonomik krizden çıkabilmek için 1876’da ikinci defa Kaime basmaya başladı. Bu sefer banknottan sorumlu kurum, İngiliz-Fransız ortaklı Osmanlı Bankası idi. Üç milyon liralık Kaime emisyonuna karar verdiler. Kısa vakitte sayı 16 milyona çıktı…
Bu ekonomik program da yürümedi. Kaime kaldırıldı. Bu kere halktan -savaşlar bahanesiyle- gönüllü yardım toplandı: İane-i harbiye…
Bitmedi.
Osmanlı, tıpkı ve nakdi gereksinimleri için üçüncü Kaime uygulamasını Birinci Dünya Savaşı’nda hayata geçirdi. Akabinde yeniden halka gidildi; iane-i cihadiye adıyla mecburî bağış toplandı…
Ne demek istediğime geleyim:
KIRIP DÖKMEDEN
Okul müfredatlarında Osmanlının çöküşü salt savaşlar üzerinden anlatılıyor. Ekonomi-iktisat tarihçiliği tahsil müfredatlarında yok. Ekonomi tarihi yazılımı da çok eksik ülkemizde…
Bu nedenle Kaime’nin yıkıcı tesiri hep atlandı. Halbuki. Osmanlı’nın çöküş sebebinin başında gelir bu iktisat programı!
Kaime’nin yol açtığı telafisi en sıkıntı kayıplardan biri, halkın devlete olan inancının yok olmasıydı.
Kemalist Cumhuriyet’in birinci uğraş alanlarından biri de tam bağımsız iktisat yaratarak halkın devlete olan inancını kazanmaktı. Örneğin: Kaime‘ye 1927 yılında son verdi.
Sürgündeki Nazım Hikmet‘in devlete yardım için alyansını vermek istemesinin derin manası yok mu? Bu soruyu yöneltmemin sebebi var:
Erdoğan’ın/AKP’nin iktisat siyaseti kuşkusuz tartışılsın. Karşıt fikir zenginliktir.
Ve ama:
Kimileri istiyor ki; iktidar gitsin de isterse devlet çöksün!
Bakınız: İktisat programı başarısız olan her hükümet gidicidir. Aslında iktidarlar gelip geçicidir, kalıcı olan millettir…
Bir devleti kurmak için bin sene ister, yıkmak için bir saat yeter. Erdoğan gitsin diye devleti çökertmeyin! Bu gök kubbe çökerse hepimiz altında kalırız. Kimsenin maaşının, gelirinin kesilmesi yahut en hafifiyle alyans bağışında bulunmaması vb. için sakinleşmeye, sağduyuya muhtaçlığımız var.
Sosyal medyada yazıp çizerek devlete-ülkeye olan itimadı yok etmeyiniz.
Haklı bile olsanız; ekonomiyi daima kötülemenin, her adımı aşağılamanın, toplumda güvensizlik yaratmanın kime yararı var?
Günümüzde siyasetin salt çatışma ekseninde olmasıdır bunun sebebi… Yalnızca kendi mahallesinin haklılığı üzerinden yapılan yüzeysel tartışmalar insanı–toplumu sertleştiriyor.
Sahi, kırıp dökmeden konuşabilmek-yazabilmek mümkün değil mi?
Dostoyevski ne yazdı:
Sağduyu etkisiz kaldığında şeytan yardıma koşar.