13 Aralık tarihinde Hazine ve Maliye bakanı Nureddin Nebati ile yaptığı röportajdan sonra yazılarına orta veren HaberTürk muharriri Sevilay Yılman 5 ay sonra yine HaberTürk’e döndü. Dün Oylum Talu’ya konuk olan Sevilay Yılman bugün ise birinci yazısını kaleme aldı.
“Uzun bir ortadan sonra tekrar beraberiz” sözleriyle yazısına başlayan Sevilay Yılman şunları yazdı:
“Siz hoş kalpli okurlarımın; “Hoş geldin tekrar aramıza” dediğini varsayıyor ve “Hoş bulduk dostlar!” diyerek başlıyorum yazıma…
Alışılmış bu ortada; ”Ne oldu da ne yaşandı da bu kadar orta verdin yazılarına, ekranlara, toplumsal medya kullanmaya?” mealindeki soruları cevaplandırmama yönelik bir beklentiniz olduğunu da biliyorum.
Lakin sevgili okurlarım…
Bunları konuşmanın ne bana ne de size yararı var!
“Şu oldu, bu oldu” deyip geçmiş bitmiş gündemin içinde debelenmek yerine; “Gelin önümüze bakalım” derim.
Zira şayet bu kalem, bu memlekete, bu topluma bir yarar sağlayacak ise bu andan sonrasına odaklanması bence daha iyi olur.
Değerli olan şey ne biliyor musunuz?
Uzak kaldığım 5 ay boyunca bir “üçüncü göz” olarak yaptığım müşahedelerden hareketle günümüze dair yaptığım tespitler.
Medya mahallesinin eski ve daima çok faal bir mensubu olup ancak kurallar gereği dışında kalmak ve memleketin siyasi, ekonomik, sosyolojik hallerini yalnızca izlemek çok enteresan oldu.
Görüntü o denli bir görünümdü ki…
Her seferinde merhum babacığımın konutta, mahallede, etrafımızda filan bir düzensizlik, karmaşa olduğunda ve her baştan bir ses çıktığında, kimin neyi, ne maksatla söylediği, neye hizmet ettiği ya da etmek istediği anlaşılamadığında kullandığı; “Tas kayıp yahu!” tabirini tekrarladım durdum kendi kendime.
Nitekim de güya karşımda dev bir hamam vardı ve o eski, esaslı hamamda da bir saniye bile dinmeyen, müthiş bir karışıklık, karmaşa hakimdi.
Kapısından durup öylece seyrededurdum aylarca.
Birtakım vakitler; “Girmesem daha mı güzel olur sanki?” dediğim bile oldu inanın.
Zira dışarıdan bakıldığında olay değişik görünüyor.
İçeriden göründüğü üzere asla değil.
Her baştan bir ses çıkıyor…
Bağırtı, çağırtı had safhada…
Mesela para karşılığı kese atan tellak gibisi tipler var.
Onların da işi o kadar güç ki bu kaotik ortamda…
Zavallılar başı kopmuş ördek misali ortalıkta öylece dolanıyorlar ne yapacağını bilemez bir halde.
Bir itiş, kakış…
Tamam. Hamam kültüründe hareket daima fazladır lakin emin olun tasvir ettiğim bu hamamda işler nitekim çığırından çıkmış durumda artık!
İnanmayan bir müddetliğine benim üzere kenara çekilsin ve “üçüncü Göz” olarak müşahede yapsın.
Her türlü argümana varım ki…
Bu tecrübesi yaşayan herkes gelip beni alnımdan öpecek, ”Haklısın” deyip…
Düşünün devasa bir hamam var karşınızda.
Çeşmelerden sular şakır şakır akıyor kurnalara…
Oradan da aşağıya…
Ancak kimse yıkanamıyor, temizlenemiyor.
Pekala neden?
Zira o dev hamamda maalesef “tas” yok!
Kayıp!
Pekala adam üzere yıkanamadıktan, üzerimizdeki kiri, pası atamadan nasıl çıkacağız biz bu hamamdan?
Girdiğimiz üzere mi?
Hülasa…
Çok objektif bir bakış açısı ve vicdanımla yazıyorum bu satırları…
Ülke çok gergin.
Ve hiç kusura bakmasınlar ancak bu türlü olmasının tek nedeni ülkede siyasete istikamet veren siyasilerdir!
Hele hele o küme toplantıları ya da basına açık yapılan toplantılarda yapılan konuşmalar, kullanılan cümleler, argümanlar filan.
Hiçbirinin umrunda değil toplumda yükselen adrenalin ve önü alınmaz ise yaratacağı sonuçlar!
Bakın…
Çok dostça uyarıyorum.
Bu hal bu türlü giderse…
Bu kutuplaşmalara, bu gerginliklere, bu astığım astık, kestiğim kestik artistlik hareketlere şayet bir son verilmezse…
Bırakın o devasa hamamda yıkanıp da meskene tertemiz dönmeyi falan…
O hamamın sıcağı, buharı o denli boğucu bir ruhsal noktaya taşır ki bu ülkenin insanlarını…
Bırakın birbirini tanımayan insanları filan…
Kardeş kardeşin gırtlağına çökmeye başlar ve Türkiye Cumhuriyeti tarihinin kayıtlarına kara bir leke olarak geçer!
Bilmem anlatabildim mi?”